Czas Bohaterów

Wyszła na rynek swego miasta, śmiejąc się pod nosem.
-Ano, nie próżnuję.
Stwierdziła, gdy to do drogiej Cesarzowej już dotarła.
-Witamy w Magiedegen, Wasza Wysokość.
Z lekkim uśmiechem goszczącym na jej wargach, pokłoniła się nisko i spuściła wzrok. Wszak tak winno się Monarchinię witać!

Skrzywiła się.
- Jak jeszcze raz się ukłonicie, to...
Nie dokończyła. Zrobiła naburmuszoną minę. Potem ciekawie spojrzała na Króla.
- Cóż tu robisz, Szary Liściu? Przecie za magią nie przepadasz, a to jest w części kraj magii poświęcony...

Gwizdnęła z podziwu. Wiedziała, że gwizdać królowej nie przystoi.. ale przecież ona różniła się niemalże wszystkim od typowych władców.
-No, no, Panie..-rzekła, patrząc na obładowany wóz- z Twą pomocą me królestwo zwiększy swe dochody trzykrotnie, jeśli tak dalej pójdzie!
Kasztanowłosa zaśmiała się perliście, spojrzawszy na Khitana. Po chwili dłuższej dopiero, przypomniała sobie o dobrych manierach.
-Byłabym zapomniała!- zawołała, zginając się w pełnym gracji ukłonie -Witam serdecznie w Magiedegen, me miano Shira. Zaszczytem mi poznać zacnego władcę Zwaardu.
Uśmiechnęła się ciepło, jak to miała w zwyczaju.

Zerknęła na Edgara, mrużąc lekko zielononiebieskie oczy. Kruk siedział dziś wyjątkowo spokojnie- nie wiercił się, nie dźgał ją dziobem w ramię..
-Da się nad tym popracować.
Odparła, uśmiechając się do Eithel.
-Porozmawia się z władcami innych krain, uzgodni się wszystko.. będzie to trochę pracochłonne, lecz na pewno przyniesie zamierzone efekty.
Pokiwała głową, wciąż jednak z uśmiechem, w lekkim zamyśleniu.

Policzki zapiekły elfa, gdy krew masowo do nich napłynęła. Ten śmiech, tak mu przypominał... Ech...
Przełknął ślinę i postanowił także okazać dobre maniery.
- Zwę się Khitan Szary Liść - tu elf się ukłonił anielicy, aż go plecy zabolały -  Wódz, czy jak kto woli, Król Klanów Zwaardu. - i gdy tylko pospiesznie się przedstawił pobiegł ku wozowi.  - Wybaczcie, ten ładunek jeszcze dziś musi dotrzeć do Kruczego Gniazda, a jeśli nie przypilnuję tych łamag, nie dojedzie do Świeta Wiatru! - zawołał wesoło, wspinając się na kozioł. - Hjaaa! - krzyknął, pociągając lejcami z taką siłą, że koń aż chrząknął z irytacją. Dwaj woje siedzieli na skrzyniach, zapewne pilnując, aby nie wypadły z trzęsącego się wozu - Do zobaczenie Shiro, Te ra nahram, Cesarzowo! - pożegnał je, znikając na horyzoncie...

Ostatnio edytowany przez Khitan (2009-05-04 19:43:05)

- Owszem.
Potwierdziła, i spojrzała na wachlarze.
- Twa kraina, Shiro także jest niezwykła. Wyrażam podziw dla ciebie. W dowód uznania, możesz zająć jedną z posiadłości w Ruil Term. Przeznaczone są dla mojej Rady, więc buduj...

Wciągnęła ze świstem powietrze do płuc.
-Jaa.. eeem.. dziękuję.- wydukała w końcu, rumieniąc się nieco. Niecodziennie słyszy się komplementy na temat swego kraju od samej Cesarzowej. Kątem oka zerknęła na przechadzającego się Głównego Malarza. Wyglądało na to, że miastowy rynek przyciągał coraz to więcej odwiedzających.